Laos

19 september 2015 - Luang Prabang, Laos

Laos, ik heb eigenlijk geen idee wat me hier te wachten staat. We arriveerde in de hoofdstad Vientiane. Wat een rust in tegenstelling met Vietnam. Bijna saai.. Oké, misschien was dat ook wel een beetje. In de stad was niet erg veel te beleven. Beetje rond gereden met de tuktuk en wat tempels bezocht.

..

Vang Vieng
Na een nachtje in Vientiane reden we door richting Vang Vieng, wat bekend staat om de tubing. Misschien niet helemaal meer, want sinds een aantal jaar zijn er nog maar 4 barren van de ongeveer 15 barren over aan de rivier. Dit is i.v.m. de ongelukken die hier zijn gebeurd. Tubing is trouwens met een band over de rivier dobberen en drinkjes doen bij de barren die aan die rivier liggen.

Tubing

Ook al was het erg rustig, het was super gezellig met de groep. Wat specialiteiten gedronken bij een bar en bierpong gespeeld. Maar het was niet erg makkelijk om vanuit die rivier bij die bar te komen, althans voor mij niet. Veel te laat gezien dat we bij die bar gingen drinken, waardoor ik met een touw binnengehaald moest worden. Dat zonder het idee te hebben dat je bikinitopje is afgezakt. Heeft een local dat ook eens gezien voor zijn huwelijk.

Na onze tubing experience reden we door naar Bleu Lagoon. Een prachtig stuk rivier waar ik met knikkende knieën vanuit een boom in het water sprong en met een touw het water in slingerde. 

Jumping
S'avonds hadden we een doel in shirt scoren in de Sakura bar. Dat was wel erg makkelijk want die kreeg je eentje bij twee vodka. Lucky us! 
Dat was de volgende dag wel weer anders, want we hadden weer een acht uur durende busreis. Dit keer richting Luang Prabang.

Luang Prabang 
Hier zagen we de olifanten. We waste ze en gaven ze eten, het was echt super. Gelukkig werden ze hier goed behandeld, want daar hoor je soms nog eens nare verhalen over. Het zijn echt lieve beesten.

Olifanten

Van de beesten over naar de monikken, die gaven we ook eten haha.. in de vroege ochtend zaten we op straat met een mandje sticky rijst. Benen netjes naar de zijkant en daar kwam de stoet met monikken. Ze hadden een soort van kom omhangen, waar je bij iedere monik wat rijst ingooide. Samen met Amanda dachten we dat de stoet wel voorbij was, dus verdeelde we al onze laatste rijst over de laatste monikken. Door nog eens goed naar links te kijken zagen we nog een stoet met monikken aankomen. Daar zaten we dan zonder rijst. We keken elkaar aan en rende naar de overkant om nog wat rijst te halen, om de rest van de monikken ook van eten te voorzien.

Monikken

Muang Pakben
Na een boottocht van 10 uur over de Mekong river, kwamen we aan bij een homestay in Muang Pakben. Wat indrukwekkend hoe de mensen hier leven. Het is hier echt heel arm. Ze leven hier met verschillende families bij elkaar in zelf gemaakte hutjes. De wc was een hele uitdaging. Je moest over de koeien stappen om in een hutje te komen waar een gat in de grond zat. Aangezien het al donker was zat ik daar met een lampje op mijn hoofd, hurkend boven een gat, te hopen dat niemand binnen zou komen. Met zijn drieën sliepen we letterlijk naast de locals. Het is geweldig om dit mee te mogen maken.

Homestay
Na een nachtje vertrokken we weer verder over de Mekong River 10 uur richting Thailand. 

Foto’s